przy zwracaniu się

См. также в других словарях:

• pani — ż I, DCWMs. panini, B. paninią; lm D. pań 1. «kobieta» Starsza pani. Szykowna, wytworna pani. Była tu jakaś pani. 2. «forma grzecznościowa, używana przy zwracaniu się do kobiety lub w wypowiedziach o kobiecie, z którą się nie jest w stosunkach… …   Słownik języka polskiego

• pan — m IV, DB. a, CMs. u, W. pannie; lm M. owie, DB. ów 1. «mężczyzna; często także o mężczyźnie eleganckim, wykształconym» Starszy pan. Eleganccy panowie. Pan w średnim wieku. Przyszedł jakiś pan. 2. «forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się… …   Słownik języka polskiego

• wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy …   Słownik języka polskiego

• przepraszam — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} uprzejmy zwrot używany np. przy przerywaniu rozmowy, przy przeszkodzeniu, przeciwstawieniu się komuś, przy zwracaniu się do osób, które o coś pytamy, które prosimy o przesunięcie się, zrobienie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• babka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. babkabce; lm D. babkabek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} matka ojca lub matki; kobieta mająca wnuki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kogoś wychowywała babka. Zostać babką. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wasz — wasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu wy» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, użytkowaniu zespołu osób, w którego skład wchodzi osoba (lub osoby)… …   Słownik języka polskiego

• mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

• doprosić — dk VIa, doprosićproszę, doprosićsisz, doprosićproś, doprosićsił, doprosićproszony dopraszać ndk I, doprosićam, doprosićasz, doprosićają, doprosićaj, doprosićał, doprosićany «zaprosić kogoś dodatkowo» Trzeba doprosić jeszcze parę osób. doprosić… …   Słownik języka polskiego

• lulać — ndk I, lulaćam, lulaćasz, lulaćają, lulaćaj, lulaćał, lulaćany 1. pot. «kołysać dziecko, zwykle przy usypianiu» Lulać dziecko do snu. 2. pot. «przy zwracaniu się do dzieci: spać» Lulajże mi lulaj, lulaj, oczka stulaj. (Kolberg) …   Słownik języka polskiego

• chłopiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dziecko płci męskiej; także: czyjś syn; również: młody człowiek niebędący jeszcze mężczyzną :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pani — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż III, B. paninią {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grzecznościowo, oficjalnie o kobiecie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Elegancka, modnie ubrana pani. Toaleta dla pań znajduje się po przeciwnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień